Vrhovni sud nalazi da su pravilno nižestepeni sudovi usvojili zahtev za iznos glavnog duga od 736.058 dinara, jer je u postupku utvrđeno da toliko iznosi vrednost neisplaćenih radova na dan 9.9.1996. godine. Tužilac na ovaj iznos ima pravo na zakonsku zateznu kamatu po odredbi člana 279. stav 1. ZOO koja za period od 9.9.1996. godine do 31.03.2000. godine iznosi 2.515.945 dinara. To je iznos na koji tužilac ima pravo po odredbi člana 27. stav 1. ZOO, bez obzira da li trpi i neku drugu štetu. Sa tih razloga revizija tuženog i izjašnjenje Javnog tužioca u odnosu na prednji iznos nisu osnovani, pa su odbijeni kao u izreci. Tužilac ima pravo po odredbi člana 278. stav 2. ZOO i na veću štetu, ali je pri tom dužan da je dokaže. Revizija i izjašnjenje Republičkog javnog tužioca su osnovani u odnosu na razliku od 676.847 dinara za koliko je prema nalazu veštaka šteta izračunata preko vrednosti određenih vrsta roba veća od iznosa zatezne kamate. Osnovano se u reviziji i izjašnjenju navodi da su nižestepeni sudovi pogrešno primenili materijalno pravo kada su ovu štetu izračunali preko određenih vrsta roba koje su sami izabrali. Prema odredbi člana 190. ZOO stvarna šteta predstavlja onu štetu koja treba da dovede tužioca u ono stanje u kome bi se nalazio da nije bilo štetne radnje odnosno propuštanja plaćanja od strane tuženika.
Tužiočeva stvarna šteta ne može se izračunavati preko izabranih vrsta građevinskog materijala jer tužilac u izgradnji odnosno adaptaciji i rekonetrukciji objekta nije koristio samo te materijale. Njegova stvarna šteta mora se izračunati preko vrednosti stvarno izvedenih radova.
Naime, veštaci su morali neplaćeni iznos od 736.058 dinara na dan 9.9.1996. godine staviti u odnos prema vrednosti izvedenih radova i utvrditi koji je procenat u odnosu na vrednost izvedenih radova i utvrditi koji je procenat u odnosu na vrednost izvedenih radova ostao neplaćen. Ako je ukupna vrednost izvedenih radova iznosila 1.813.158, 13 dinara tada, onda se neplaćeni iznos od 736.058 dinara mora staviti u odnos prema toj celini i utvrditi za koji procenat je ostala neisplaćena vrednost izvedenih radova. Kako tuženi taj iznos nije platio ni u toku spora, sud će preko veštaka utvrditi koliko iznosi vrednost izvedenih radova na dan veštačenja. U odnosu na tu ukupnu vrednost izvedenih radova tužilac ima pravo na onaj procenat koji je ostao neplaćen. U koliko to predstavlja veći iznos od iznosa zakonske zatezne kamate i glavnog duga za koliko je tužilac već ostvario pravo prema nižestepenim odlukama, tužilac bi imao pravo na razliku koja prelazi taj iznos zatezne kamate i priznatog iznosa sdavnog duga.