Revizija je osnovana u onom delu u kojem je tužilac odbijen sa zahtevom za isplatu 1/2 štednog uloga sa devizne štedne knjižice tužene.
Prema odredbi čl. 271. Zakona o braku i porodičnim odnosima ("Narodne novine" br. 11/78. i 27/78.-dalje ZBPO) imovina koju su bračni drugovi stekli radom za vreme trajanja bračne zajednice ili potiče iz te imovine njihova je zajednička imovina.
U postupku je utvrđeno da je tužena otvorila deviznu štednu knjižicu 1978. godine, dakle za vreme trajanja bračne zajednice da je isključivo ona ulagala na tu štednu knjižicu devize koje je tužena pribavila kupovinom iz čega niži sudovi zaključuju, da se radi o štednom ulogu koja predstavlja posebnu imovinu tužene.
Ovakav pravni pristup nižih sudova ne može se po mišljenju ovog suda prihvatiti, jer on upućuje na stanovište prema kojem bi za utvrđenje da li se radi o posebnoj imovini jednog bračnog druga bilo dovoljna samo okolnost da je određena imovina za vreme braka pribavljena isključivo sredstvima iz zarade jednog bračnog druga a nezavisno od toga da li bračni drugovi eventualno izričito ugovorili da njihove zarade budu posebna imovina svakoga od njih u skladu sa odredbom čl. 273. tač. 1. i 2. ZBPO.
Takav stav je naime protivan pravilu sadržanom u odredbi čl. 271. ZBPO koje predviđa da se zajedničkom imovinom bračnih drugova smatra sva ona imovina koja je pribavljena radom za vreme braka, (a ne po nekoj drugoj zakonom dozvoljenoj osnovi) a kod utvrđivanja suvlasničkih delova-udeo svakog bračnog druga određuje se prema njegovom doprinosu u sticanju te imovine kod čega se taj doprinos utvrđuje prema ličnom dohotku i zaradi svakog bračnog druga, pomoći jednog bračnog druga drugome, prema radu u domaćinstvu i porodici, brizi oko vaspitanja i podizanja dece kao i prema svakom drugom obliku rada i saradnje u upravljanju, održavanju i povećanju zajedničke imovine (čl. 281. tač. 1. i 2. ZBPO).